کوله پشتی استاندارد بهترین انتخاب برای دانشجویان و دانش آموزانیست که به طور مکرر از کیف برای حمل وسایلشان استفاده می کنند. در صورتی که از کوله پشتی مناسبی استفاده نشود آسیب های جبران ناپذیری به بدن وارد می شود. در این مقاله از کومولایف به شما کمک می کنیم تا کوله پشتی استاندارد و متناسب با نیازتان انتخاب کنید.
یک کوله پشتی استاندارد چه خصوصیاتی باید داشته باشد ؟
وضعیت قرار گرفتن کوله پشتی استاندارد
1.هنگام خرید کوله پشتی دقت کنید تسمه های کوله پشتی باید طوری تنظیم شود که کوله از ناحیه آخرین مهره کمری که به موازات خط ناف در ناحیه پشتی قرار دارد پائین تر نیامده و شانه ها را به طرف عقب نگه دارد.
2. تمایل شانه ها به طرف جلو به جا ماندن آثار بند کوله ها و ایجاد قرمزی روی پوست افراد و افت کوله به سمت پائین از استاندارد نبودن کوله پشتی است.
3. بطور کلی کوله پشتی و محتویات آن باید کمترین وزن را به بدن دانش آموز وارد کند. جنس کوله باید از نوع سبک باشد که خود موجب اضافه وزن نشود.
4. کوله پشتی ها باید دو بند ضخیم داشته باشند و نباید از بند برای حمل آنها استفاده شود.
5. بند نازک کوله پشتی به رگ های عصبی و خونی آسیب وارد کرده و احتمال ایجاد دردهای عصبی مزمن و ناراحتی های پوستی را افزایش می دهد. چون آویزان کردن کوله از یک طرف باعث کج شدن اندام فرد و آسیب به ستون مهره ها می شود.
6. تسمه های کوله پشتی باید بطور متقارن تنظیم شده باشد. عدم تقارن دو تسمه موجب بر هم خوردن تعادل بدن می شود.
7. دو بند کوله پشتی باید روی سینه قرار بگیرند و بهتراست از کوله پشتی هایی که دارای بندهایی باحداقل عرض پنج سانتی متر است استفاده شود.
جنس خوب
امروزه کوله پشتی‌های مختلف با جنس‌های متفاوت تولید و به بازار عرضه می‌شوند. اما در میان آنها، آن دسته از کوله پشتی‌هایی مناسب هستند که چرمی و یا برزنتی باشند. چرا که این نوع کوله پشتی‌ها به راحتی تغییر شکل نمی‌دهند و حالت اولیه خود را حفظ می‌کنند. البته کوله پشتی با جنس برزنتی بهتر از کوله پشتی چرمی است چرا که وزن کمتری دارد و در نتیجه سبکتر است.
وزن کوله پشتی استاندارد
1. وزن کوله پشتی ها باید حداکثر معادل پانزده درصد از وزن دانش آموزان باشد که این میزان در دانش آموزان ابتدائی به ده در صد می رسد.
2. برای نمونه وزن کوله پشتی به همراه وسایل موجود در آن برای دانش آموزان ابتدایی دو و نیم تا سه کیلوگرم و برای دانش آموزان مقطع راهنمایی و دبیرستان هفت تا ده کیلو گرم است.
3. کوله های جیب دار، امکان توزیع وسایل و در نتیجه پخش وزن بار را بیشتر می کند.
4. تقسیم بندی داخل کیف باید به گونه ای باشد که وسایل ثابت بمانند و به راحتی جابه جا نشوند و در زمان نوسان وسایل داخل کیف نوسان به بدن انتقال پیدا نکند.
5. خانواده ها نباید دفتر و کتاب اضافی داخل کیف فرزندان خود بگذارند. بهتر است در کیف آنها حداکثر دو دفتر و دو کتاب باتعدادی مناسب قلم و خود کار گذاشته شود.
6. توصیه می شود هنگام بلند کردن کوله پشتی به جای کمر، زانو ها خم شوند و کتاب های سنگین تر در مرکز ثقل کیف و نزدیک به پشت فرد قرار گیرد.
7. برای کاهش آسیب های وارده از حمل کوله پشتی می توان قبل از استفاده آن را روی میز قرار داده و با کمک یک نفر آن را به دوش انداخت.
8. بهتر است والدین هر شب کیف فرزندان به خصوص دانش آموزان مقطع ابتدائی را بررسی کرده و وسایل اضافی که باعث اضافه وزن کوله ها می شوند را خارج سازند.
9. کوله پشتی هایی که بند در ناحیه کمر دارند فشار ناشی از سنگینی کوله ها را کاهش می دهند.
طرز راه رفتن
1. انجام تمرینات ورزشی و داشتن اندامی مناسب، باعث تقویت عضلات و افزایش قدرت ماهیچه ها برای حمل کوله پشتی می شود.
2. افراد هنگام حمل کوله پشتی باید مناسب ترین حالت را به خود گرفته و شانه ها باید به طرف عقب قرار گیرند.
3. حداکثر زمان برای حمل کوله پشتی 30 دقیقه است و در صورت حمل آن بیش از 30 دقیقه باید وزن آن را سبک تر کرد.
نحوه حمل کوله کوله پشتی
یک کوله پشتی هر چند که استاندارد باشد و ویژگی یک کوله پشتی مناسب را داشته باشد، زمانی که به درستی حمل نشود مشکلاتی را برای دانش آموزان به وجود خواهد آورد. بنابراین علاوه بر دقت در انتخاب، نحوه حمل آن نیز باید مورد توجه قرار بگیرد. از نکات مهم جهت حمل کوله پشتی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- یک کوله پشتی حداکثر باید به میزان ۴ سانتی متر از خط کمر، خطی که در امتداد ناف است، پایین‌تر قرار بگیرد. بیشتر از این مقدار مجاز نخواهد بود و مشکلاتی را به وجود خواهد آورد.
- زمانی که کوله پشتی حمل می‌شود تنه‌ی دانش آموز باید به صورت راست نگه داشته شود. کوله پشتی‌ای که خیلی سنگین است و بالاتر از این حد استاندارد قرار می‌گیرد، دانش آموز را به سمت جلو خم می‌کند و فشار بیش از اندازه‌ای را به ساق پای او وارد می‌نماید.
- نحوه قرارگیری وسایل داخل کوله پشتی باید به گونه‌ای باشد که وزن آنها داخل کوله پشتی تقسیم شود. یعنی طوری نباشد که یک طرف کوله پشتی سنگین و طرف دیگر سبک باشد. با این کار فشار به طور مساوی بین شانه‌ها تقسیم می‌شود و از وارد کردن بیش از اندازه فشار روی یک شانه جلوگیری می‌شود. کوله پشتی‌هایی که جیب دار هستند این امکان یعنی پخش وزن وسایل داخل کوله پشتی را بیشتر فراهم کرده و در نتیجه کوله پشتی‌های مناسب‌تری هستند.
نحوه گذاشتن و برداشتن کوله
- برای این که از وارد شدن فشار و صدمه به ستون مهره‌ای جلوگیری شود، هر دو بند کوله پشتی باید روی دوش انداخته شود تا از این طریق وزن کوله پشتی به طور مساوی بر روی هر دو شانه قرار بگیرد.
- چنانچه دانش آموز بخواهد کوله پشتی خود را بردارد بهترین کار این است که ابتدا آن را روی میزی که هم سطح کمر خود است قرار دهد و سپس آن را به پشت خود بلغزاند. در صورتی هم که بخواهد کوله پشتی را بلند کند بهتر است به جای خم کردن کمر زانوهای خود را خم کند. همچنین از پیچ و تاب خوردن کوله پشتی در پشت نیز باید به شدت جلوگیری شود.
- لوازم سنگین‌تر داخل کوله پشتی بهتر است نزدیک ستون مهره‌ای و لوازم سبکتر داخل کوله پشتی بهتر است دورتر از ستون مهره‌ای قرار بگیرند.
عوارض کوله پشتی غیر استاندارد
پس از آنکه ویژگی کوله پشتی مناسب را معرفی کردیم، عوارض استفاده از کوله پشتی‌های نامناسب را با هم می‌آموزیم. چنانچه جنس، شکل، وزن و طریقه حمل و نقل کوله پشتی نامناسب باشد و یا به مدت طولانی حمل شود عوارض ناگوار زیر را در پی خواهد داشت:
- افزایش انحنای ستون مهره‌ای به خصوص در ستون مهره‌ای دانش آموزانی که از کوله پشتی‌هایی با بیش از ۱۵ درصد وزن خود استفاده می‌نمایند.
- گردن درد و کمر درد.
- کاهش گنجایش شش‌ها، به خصوص زمانی که دانش آموزان از کوله پشتی‌های سنگین استفاده می‌کنند.
- افزایش گودی کمر، کشیدگی عضلات سرشانه، جلو آمدن شانه‌ها و هم سطح نبودن شانه‌ها.
- گزگز کردن دست‌ها و بازوها زمانی که از کوله پشتی با بند باریک استفاده می‌شود.
- فشار بیش از اندازه به رشته‌های عصبی و عروق خونی و نیز ضعف و دردهای عصبی مزمن.
- کاهش تعادل و نیز خطر زمین خوردن در صورت استفاده از کوله پشتی‌های بسیار سنگین.
- ناتوانی در نشستن پشت میز درس به علت درد در ناحیه کمر.
عوارض حمل کردن کوله پشتی با یک دست
لازم به ذکر است چنانچه دانش آموز بر اساس راست دست و یا چپ دست بودن کوله پشتی خود را تمام مدت با یک دست حمل نماید و یا فقط روی یک شانه خود بیاندازد ستون مهره‌ای و عضلات یک طرف بدن او تحت فشار نامناسب قرار می‌گیرد. یعنی بخش بالایی و پایینی پشت دردناک می‌شوند و عضلات شانه و گردن دچار کشیدگی می‌شوند.
همچنین اگر جثه دانش آموز کوچک باشد بیشتر در معرض آسیب‌های فوق قرار خواهد گرفت. دانش آموز در این سن در حال رشد است به همین علت چنانچه از کوله پشتی‌های بسیار سنگین استفاده نماید سر و تنه خود را به سمت جلو خم می‌کند تا بتواند وزن کوله پشتی را تحمل کند.
کوله پشتی‌های تک بند نیز باعث انحراف جانبی ستون مهره‌ای از حالت طبیعی خود شده و درد گردن، شانه و کمر را به وجود می‌آورند. درضمن همانطور که از نام کوله پشتی پیداست، کوله پشتی نوعی کیف، مخصوص حمل و نقل لوازم مدرسه، دانشگاه و یا هر از چند گاهی سفر است که باید در پشت افراد قرار بگیرد.
بنابراین چنانچه بنا به دلایلی این کیف به یک کیف کمری تبدیل شود و مطابق استاندارد خود مورد استفاده قرار نگیرد نه تنها دیگر کیف مناسبی محسوب نخواهد شد بلکه در دراز مدت منجر به تغییر شکل اندام مصرف کننده و نیز منجر به افزایش احتمال ابتلاء به ضایعات ستون فقرات، ناهنجاریی‌های قامتی و درد در ناحیه کمر خواهد شد. در ادامه نکاتی را در مورد ویژگی کوله پشتی مناسب ذکر می‌کنیم.
کوله پشتی بهتر است یا کیف تک بند؟
بیشتر کیف‌هایی که به عنوان کوله‌پشتی استاندارد و ارگونومیک تبلیغ می‌شوند، دارای برخی از ویژگی‌های ذکرشده هستند. به خاطر داشته باشید که هرچه کیف دارای قابلیت‌های بیشتری باشد، وزن آن نیز بیشتر خواهد بود.
ممکن است برای یک دانش‌آموز ابتدایی، یک کیف تک‌بند سبک از یک کوله‌پشتی سنگین‌تر، مناسب‌تر باشد، البته به شرط اینکه وزن آن از میزان باری که برای یک دانش‌آموز توصیه شد، بیشتر نباشد. با استفاده از یک کیف تک‌بند، فرزند شما وزن اضافی را حمل نخواهد کرد.
فرزند شما بند این کیف را باید روی قفسه سینه بیندازد. به‌علاوه باید آن را به گونه‌ای حمل کند که حالت آویزان نداشته باشد و به‌طور کامل نزدیک به بدنش قرار بگیرد.
شرایط نگهداری
کوله پشتی استاندارد هم مثل بقیه وسایل برای طولانی شدن عمرشان نیاز به مراقبت دارند. اتفاقا چون ما بیشتر از هر وسیله دیگری از کوله ها استفاده می کنیم، باید در نگهداری از آنها دقت بیشتری داشته باشیم. اگر بعد از گذشت مدتی از استفاده، احساس کردید که کوله پشتی شما نیاز به شستشو دارد، باید از مخلوط آب ولرم و صابون برای تمیز کردن آن استفاده کنید.
در یک تشت، آب ولرم بریزید و با نصف یک صابون درون تشت را پر از کف کنید. حالا کوله عزیزتان را در این مخلوط بگذارید و چند ساعتی زمان بدهید تا کف صابون کار خودش را بکند و کوله شما را تمیز کند. بعد کوله را آبکشی کنید و روی یک سطح صاف بگذارید و اجازه بدهید که خشک شود. حتما همه زیپ های کوله را هنگام شستشو و آبکشی و خشک کردن باز نگه دارید.
برای خشک شدن کوله یادتان باشد که آن را در موقعیتی قرار بدهید که جریان هوا به اندازه کافی به درون آن راه داشته باشد. به هیچ وجه کوله ها را در ماشین لباسشویی نیندازید و با مواد قدرتمند شیمایی مثل تایدها و پودرهای لباسشویی نشویید. هر چند ماه یک بار زیپ های کوله را با مقدار خیلی کمی روغن (چرخ خیاطی) نرم کنید.
با این کار از خشک شدن زیپ ها و خراب شدن آنها جلوگیری می کنید. اگر قرار است مدتی از کوله پشتی تان استفاده نکنید، حتما آن را خالی کرده و سپس کوله را در یک نایلون تمیز بسته بندی کنید و در جایی بگذارید که خشک و خنک باشد.
چند نکته مهم
- جیب‌هایی که داخل کوله پشتی قرار گرفته‌اند باید طوری باشند که به لوازم داخل کوله پشتی اجازه جابجایی ندهند و در صورتی که وسایل داخل کوله پشتی نوسان داشته باشند این نوسان را به بدن دانش آموز منتقل ننمایند.
- لبه بالایی کوله پشتی باید به گونه‌ای باشد که درست هم سطح شانه‌ی دانش آموز قرار بگیرد.
- حداکثر مدت زمان برای حمل کوله پشتی نیم ساعت می‌باشد. چنانچه دانش آموز بخواهد بیش از نیم ساعت کوله پشتی خود را حمل کند باید از وزن آن بکاهد.
- ممکن است حمل کیف‌های چرخ دار آسانتر به نظر برسد و برخی‌ها بخواهند از این نوع کیفها استفاده نمایند. اما باید به این نکته نیز دقت کرد هنگام عبور از موانع، بالا رفتن از پله‌ها و گذر از جوی‌های آب حمل این کیفها سخت‌تر از سایر کیفها خواهد بود.
- هنگام حمل کوله پشتی هرگز نباید شانه‌ها گرد شوند.
بررسی مطالعه‌ای در زمینه کوله پشتی استاندارد برای دانش آموزان و دانشجویان
طبق اطلاعات کسب‌شده، حدود ۹۰٫۱ درصد دانش‌آموزان شرکت‌کننده از کوله‌پشتی برای حمل وسایل خود استفاده می‌کردند. همچنین وزن کوله‌پشتی در بیشتر آنها، حدود ۱۰ درصد از وزن بدن‌شان بود. در ۴۳٫۵ درصد دانش‌آموزان، عرض کمر با عرض قسمت پایین کوله‌پشتی و در ۹۶٫۶ درصد آنها عرض شانه با عرض قسمت بالای کوله‌پشتی متناسب بود.
طبق یافته‌های این پژوهش:
- دختران نسبت به پسران، تمایل بیشتری برای تحمل وزن کوله‌پشتی داشتند. نسبت عرض کمر و عرض قسمت پایین کوله‌پشتی هم در دختران بیشتر بود.
- دانش آموزان کلاس‌های اول، دوم و چهارم از کوله‌پشتی‌های سنگین‌تری استفاده می‌کردند.
- دانش‌آموزانی که مادران آنها کارمند بودند، کوله‌پشتی‌های سنگین‌تری داشتند. به علاوه نسبت پهنای کمر به عرض قسمت پایین کوله‌پشتی در آنها بیشتر بود.
